Od czerwca 1944 r. do kwietnia 1945 r. w rejonie bawarskiego miasta Landsberg am Lech funkcjonowało 11 podobozów KL Dachau, które nosiły wspólną nazwę Kaufering. Więźniowie budowali podziemne bunkry, które miały zostać wykorzystane jako fabryki produkujące samoloty wojenne Messerschmitt Me 262. Był to największy kompleks podobozów KL Dachau, w którym więziono 30000 głównie Żydów z okupowanych przez Niemcy krajów, w tym w dużej części z Polski. Większość więźniów nie przeżyła – zmarła na skutek nieludzkich warunków pracy, głodu, zimna i chorób. Do końca 1944 r. więźniowie niezdolni do pracy byli odsyłani do komór gazowych do Auschwitz. Od listopada 1944 r. w obozach Kaufering zmarło ponad 6400 więźniów, których pochowano na 12 zlokalizowanych w tym rejonie cmentarzach (masowych grobach). Obecnie nie ma możliwości precyzyjnego ustalenia miejsca pochówku poszczególnych ofiar.
Więźniów obozu Kaufering VI – Türkheim zatrudniano w fabryce Messerschmitt AG, a od stycznia 1945 r. przy kopaniu okopów, budowie schronów, porządkowaniu i sprzątaniu miasta. Z powodu katastrofalnych warunków bytowych w obozie wielu więźniów zmarło. W 1945 r. po wybuchu epidemii tyfusu zginęło dodatkowo 400 do 500 osób. Chowano je w bezimiennych grobach masowych w lesie. Po wyzwoleniu obozu 8 maja 1945 r. wojsko amerykańskie odkryło a następnie nakazało przeprowadzenie ekshumacji i pochowanie ofiar na dzisiejszym terenie cmentarza. W 1950 r. został on ostatecznie zagospodarowany. Na lewo od wejścia znajduje się kamień pamiątkowy poświęcony ofiarom. Wybrukowana ścieżka prowadzi do kapliczki z krzyżem i Gwiazdą Dawida. Po lewej i prawej jej stronie znajduje się łącznie pięć nagrobków imiennych, w tym jeden dziecka.
