Nadal działający Nowy Cmentarz Żydowski w Lipsku założono w 1928 r. Jego charakterystycznym elementem był dom pogrzebowy z ponad 20 metrową kopułą. Został jednak spalony podczas tzw. nocy pogromów (kryształowa noc), a pozostałe części budynku zburzone w 1939 r.
Na cmentarzu znajdują się groby około 60 polskich Żydów, którzy w większości zginęli w 1940 r. w niemieckich obozach koncentracyjnych. Ich urnowe groby położone są przede wszystkim w kwaterze nr III, w dwóch rzędach zaznaczonych na planie cmentarza literą D. Część grobów nie zachowała się do dzisiejszych czasów - została zniszczona w czasie wojny lub okresie powojennym.
Na cmentarzu znajduje się także upamiętnienie wszystkich żydowskich ofiar nazizmu z Lipska. Na kamiennym sarkofagu z gwiazdą Dawida umieszczono tekst memoratywny:
Posłuchajcie wszystkie narody i zobaczcie mój ból!
W latach 1933- 1945 ponad 14.000 Żydów z tego miasta - mężczyźni, kobiety i dzieci- stali się bezbronnymi ofiarami fanatyzmu rasowego i bestialstwa nazistowskich zbirów.
Niech obecne i przyszłe pokolenia będą zawsze pamiętać, że fanatyzm rasowy pogrąża ludzkość w najwyższe nieszczęście.
Wiedźcie, że jesteście niezapominani.
W środkowej alei, przed ww. sarkofagiem znajduje się tablica z informacją, iż w tym miejscu spoczywają zwoje Tory, którą zrabowano w 1939 r. w Polsce. Następnie Torę przejęła biblioteka uniwersytecka, w której odnaleziono ją w 1998 r. i pochowano w tym miejscu w 1999 r.
