Alter Israelitischer Friedhof

Opis cmentarza

Stary Cmentarz Żydowski w Lipsku powstał w 1864 r. Położony jest w bezpośrednim sąsiedztwie Cmentarza Północnego (Nordfriedhof) i zajmuje powierzchnię ok. 2 ha. W okresie nazistowskim został częściowo zdewastowany, ucierpiał również podczas bombardowania miasta.
Bardzo wielu Żydów mieszkających w Lipsku pochodziło z Polski (Brody, Kraków, Lwów) i/lub miało polskie obywatelstwo, świadczą o tym inskrypcje umieszczone na nagrobkach. Od lat 30. XX w. zmarłych chowano przede wszystkim, na nowym cmentarzu żydowskim, jednak po jego zniszczeniu duża część pochówków odbywała się również na starym cmentarzu.
W tym miejscu znajdują się groby lub tablice upamiętniające około 130 polskich Żydów, którzy zmarli lub zostali zamordowani w czasie drugiej wojny światowej. Zginęli oni, w przeważającej części, w niemieckich obozach zagłady, obozach koncentracyjnych lub ośrodkach eutanazji. Groby większości z nich znajdują się w kwaterze nr V. Tu pochowano urny z ich prochami. Część grobów Żydów pochodzących z Polski znajduje się również w kwaterze nr III.
Groby, na których nie postawiono nagrobków, bądź też zostały one zniszczone oznaczone są małymi kwadratowymi kamieniami z gwiazdą Dawida.
W kwaterze, w której pochowane są dzieci znajduje się tablica pamiątkowa z informacją, iż w czasach narodowego socjalizmu było to jedyne miejsce w całym mieście, w którym żydowskie dzieci mogły się bawić na świeżym powietrzu, ponieważ Żydom zabronione było korzystać z terenów zielonych, parków i placów zabaw.

Dane adresowe