Cmentarz główny (Hauptfriedhof) w Heilbronn to miejsce pochówku przynajmniej 113 obywateli polskich, którzy stracili życie w czasie drugiej wojny światowej lub zmarli w okresie powojennym, gdy przebywali w tym mieście w charakterze displaced persons. Niestety do dzisiejszego dnia zachowały się nagrobki i imienne upamiętnienia jedynie 13 z nich.
Według dostępnych spisów archiwalnych większość polskich grobów zlokalizowana była w kwaterach oznaczonych numerami 22 i 31. W kwaterze 22 znajdują się nagrobki 12 polskich dipisów zmarłych w Heilbronn w latach 1946 – 1949. Tuż po wojnie w mieście tym zlokalizowane były obozy dla displaced persons, w których Polacy stanowili znaczącą większość.
Oprócz dwóch rzędów nagrobków osób indywidualnych, w szczycie tej kwatery znajduje się również polskie upamiętnienie składające się z wysokiego krzyża i dwóch tablic po bokach, na których umieszczono inskrypcję w języku polskim i niemieckim: „Pamięci zmarłych Polaków w latach od 1939 – 1950 w Heilbronn i okolicy – Rodacy”.
W kwaterze nr 31 powinno znajdować się co najmniej 30 grobów polskich obywateli, w tym około 20 więźniów obozu koncentracyjnego i ofiar drugiej wojny światowej. Niestety brak nagrobków, oprócz jednego w formie krzyża z nazwiskiem Polki zmarłej już po wojnie.
Stan zachowanych nagrobków i upamiętnień jest słaby (2017 r.)
