W północnej części cmentarza leśnego (Waldfriedhof) w Blankenburgu znajduje się kwatera grobów i miejsce pamięci ofiar pracy przymusowej z okresu drugiej wojny światowej.
W tym miejscu ustawiono pomnik z czarnego kamienia. Na jego środkowej tablicy umieszczono inskrypcję „Chwała i szacunek dla ofiar faszystowskiego terroru”. Na lewej tablicy znajdują się nazwiska 27 ofiar pracy przymusowej pochodzących ze Związku Radzieckiego a na prawej 25 z Polski i 4 z Węgier. Pomnik ten został wzniesiony w 1985 roku. Nie wszystkie osoby przyporządkowano do właściwego kraju pochodzenia. W sumie na cmentarzu spoczywa 27 osób pochodzących z Polski.
Na terenie cmentarza, w różnych kwaterach, w okresie drugiej wojny pochowano około 130 robotnic i robotników cudzoziemskich. Wśród ofiar byli Francuzi, Holendrzy, Włosi, Serbowie i jeden Amerykanin, ich szczątki po wojnie zostały przeniesione do krajów pochodzenia. Część ofiar pochowanych w tym miejscu ekshumowano z cmentarza Michaelstein, a groby czterech wymienionych na tablicy Węgrów położone są w innej części cmentarza.
Niestety nie udało się ustalić gdzie pracowały i w jakich okolicznościach zmarły lub zginęły osoby, których nazwiska wymieniono na upamiętnieniu.
W Blankenburgu znajdują się także inne miejsca pochówku i upamiętnienia ofiar drugiej wojny światowej. Część z nich jest zapomniana, część ofiar została pochowana anonimowo w pobliżu obozów, w których umierały, i do dzisiaj ich groby pozostają nieodkryte. Także powojenne ekshumacje spowodowały dość duży chaos uniemożlwiający właściwą lokalizację miejsc pochówku.Aktualnie stan kwatery i upamiętnienia jest dobry (maj 2023).
