Obok Cmentarza Głównego (Hauptfriedhof) w Nordhausen przy ulicy Stresemannring znajduje się kolejny cmentarz – Ehrenfriedhof.
Cmentarz ten został założony w kwietniu 1945 roku przez amerykańską administrację wojskową jako Miejsce Pamięci Ofiar KL Mittelbau-Dora. Pochowani są tu przede wszystkim więźniowie KL Dora i jego podobozu - Boelcke-Kaserne, który od stycznia 1945 roku był miejscem, gdzie umieszczano chorych i umierających z obozu głównego. Po wyzwoleniu odnaleziono w nim ponad tysiąc zmarłych i bliskich śmierci więźniów. W ciągu trzech dni ludność z Nordhausen została zmuszona do pochówku ofiar na tym nowo założonym cmentarzu w anonimowych masowych grobach. W niedługim okresie pochowano kolejnych 255 więźniów.
Teren miejsca pamięci porośnięty jest trawą, obszar grobów masowych nie jest zaznaczony, w niektórych miejscach na trawniku można odnaleźć kamienne tabliczki bez inskrypcji.
W 1999 roku w północnej części cmentarza wzniesiono betonowy pomnik, którego kształt przypomina trójkąt więźniarski. Na ścianach znajdują się panele, z informacjami o historii miejsca oraz fragmenty wypowiedzi byłych więźniów, wśród nich także pochodzących z Polski. Tożsamość większości zmarłych jest nieznana. Nazwiska 270 zidentyfikowanych więźniów obozu koncentracyjnego, którzy zostali pochowani w tym miejscu, można odczytać na jednej z tablic. Wśród nich są również obywatele Polski.
Przy wejściu na cmentarz po lewej stronie znajduje się wydzielona kwatera grobów robotników przymusowych, jeńców i żołnierzy z ZSRR, którzy stacjonowali na tym terenie jako siły okupacyjne i zmarli w okresie powojennym. W górnej części kwatery ustawiono pomnik sowieckiego żołnierza trzymającego na kolanach dziecko.
Z tablicy informacyjnej, znajdującej się przy wejściu na cmentarz wynika, że w tym miejscu pochowano ponad 1600 ofiar obozu Mittelbau i Boelcke-Kaserne. Jednak według najnowszej wiedzy jest to miejsce pochówku około 2600 więźniów kompleksu Mittelbau-Dora oraz robotników i robotnic przymusowych. W 2022 r. była planowana rewitalizacja i przekształcenie tego terenu o charakterze parkowym, w bardziej godny cmentarz honorowy, wyznaczenie obszaru grobów masowych oraz umieszczenie pełniejszych informacji o ofiarach i ich historii.
Według dostępnej dokumentacji archiwalnej cmentarz jest miejscem pochówku 119 osób pochodzących z Polski o znanej tożsamości, z których większość (95) była więźniami obozów koncentracyjnych, oraz 18 robotnic i robotników przymusowych i 6 polskich dzieci.
